Սպարտակ Ասոյանը գրում է. Ինձ շատ է հետաքրքրում նախագահի աշխատակազմին բյուջեից տրված գումարի չափը։ Գոնե մի բայրաքթար կարո՞ղ ենք գնել։ Չորս տարին ցույց տվեց, որ լրիվ ավելորդ
է այդ կառույցը , պ-ն Սարգսյանն էլ , զգալով այդ
ավելորդությունը, հրաժարական տվեց։ Գործիքակազմ չունի, թևերը մեջքին կապած մի պաշտոն, որը վն ասից բացի / ֆինանսական / ոչ մի օգուտ չի տալիս։ Արժանապատվություն ունեցող մեկը չի զբաղեցնի այդ պաշտոնը։
Նույնն էլ Ազգային ժողովն է։ Խորհրդարանական երկիր ենք սարքել, որը պետք է երկրի ճակատագրով զբաղվի, երեսփոխանային կերպարի մեջ մտած, իրար միս են ուտում, պազիցիաներ
ճշտում, միմյանց վիրա վորում, աշխարհով մեկ խայտա ռակում և՛ իրենց, և երկիրը։ Եկեք լսեք ինձ՝ նախագահական երկիր սարքենք, մարդավարի աշխատենք, չաշխատողի էլ հերն անիծե նք։ Ի՞նչ ասացիք․․․