Jarenlang stond ze bekend om haar opvallende uiterlijk: bleke huid, heldere ogen en lang wit‑blond haar tot aan haar taille. Als jong meisje met albinisme viel ze natuurlijk op, en haar lange haar werd kenmerkend voor haar identiteit.
Maar gaandeweg voelde ze zich erdoor belast—lichamelijk en emotioneel. Het onderhoud, de klitten, de constante aandacht… het werd te veel. Ze wilde iets anders. Iets gedurfd.
Dus maakte ze een beslissing. Ze liep een salon binnen en vroeg om bijna alles af te knippen. Geen bijsnoeien. Geen lagen. Een echt kort kapsel.
De kapper aarzelde, maar glimlachte toen hij besefte dat het niet alleen een stijlwijziging was—maar een statement.
Terwijl de lange lokken op de vloer vielen, keek ze stil toe. Centimeter na centimeter veranderde het meisje in de spiegel. Haar gezicht werd zichtbaarder, haar trekken scherper.
Toen het klaar was, keek ze in de spiegel en glimlachte. Het was een nieuwe look, maar op de een of andere manier… voelde ze zich meer zichzelf dan ooit.
Vrienden waren verbaasd. Sommigen herkenden haar aanvankelijk niet. Maar iedereen was het eens—ze zag er zelfverzekerd, fris en krachtig uit.
Het was niet zomaar een knipbeurt. Het was een moment van zelfontdekking.
En ze ging er volledig voor.
Bekijk het hier:
View this post on Instagram